BANA BİR DİN ANLAT HOCAM ŞABAN PEKER YAZDI

Bana bir din anlat hocam. Öyle bir din ki, öyle bir islam ki; içimi kolay olsun, sindirimi kolay olsun, yaşaması kolay olsun. Öyle bir din anlat ki hocam, etliye sütlüye karışmasın, suya sabuna dokunmasın. Hocam! Ben dinimi çok seviyorum. Dinimle gurur duyuyorum. Gerekirse bu dinin uğruna ölürüm. Ama hocam! Bizim oğlana bir düğün yapacağım. İlk defa yapacağım. Bir defadan bir şey olmaz dimi hocam. Ne olursun, söyleyin de bu din, düğünüme karışmasın. Yoksa el aleme rezil rüsva olmayalım. Hocam! Güzel hafızların sesinden Kur’an dinlemeyi severim. Aman hocam, bu Kur’an’ın ahkâmını anlatmayın. Bizim hayatımıza karışacak ayetleri anlatmayın. Faizime karışmasın. Giyimime karışmasın. Ticaretime karışmasın. Eğitimime karışmasın. Sosyal hayatıma karışmasın. Hocam! Ben bu dini çok severim. Cenazeme karışsın. Babamın hastalığına karışsın. Ama bu din evime karışmasın. Bu din televizyonuma, telefonuma karışmasın. İstediğim kanalları açıp izleyeyim. İstediğim sitelere gireyim. Allah (cc) öfkelenmiş neyime. Hocam! Ben bu dini çok severim. O kadar çok severim ki, aman ne olursun bu din benim gençliğime karışmasın. Ama yaşlandığımda bu din yanımda olsun. Bana teselli olsun. Yaşlandığımda dinin benden istediği gibi yaşarım. Ama gençliğimi ne olursun istediğim gibi yaşayayım hocam. Hocam! Ben dinimi çok severim. Hz. Peygamberimizin açlıktan karnına taş bağladığını anlatın. Neler çektiğini anlatın ama Rasulüllah ahlakını anlatmayın. Sünnetini anlatmayın. Kızı hz. Fatma’nın nasır tutmuş ellerini anlatın ama Hz. Fatma’nın iffetini anlatmayın. Giyimini, kuşamını, edebini anlatmayın. Hocam! Ben bu dini çok severim. Ama bu din cebine karışmasın. Hayat tarzıma karışmasın. Geceme gündüzüme karışmasın.  Ama başım sıkıştığı zaman bu din bana yardım etsin. Bana teselli olsun. Hocam ben romantik bir İslam istiyorum. Şöyle sevimli, şirin, sempatik, komedi içerikli bir din olsun. Hocam, adına yemin edebileceğim bir Allah'tan bahset! Onunla yeminler edeyim ve elimdeki malı satabileyim. Ama sadece onun sevgisinden bahset. Gazabından, azabından, cehenneminden bahsetme! Hocam, sevgilimle aram kötü. Onu bana sevdirecek bir kağıt yaz. Kur’an’dan ayetler olsun hocam. Sevgilimle aramı iyi eden ama sevgilime söz söylemeyen bir İslam olsun lütfen! Hocam, bana, eşimin ağzına lokma vermenin sevabından bahset! Kız çocuklarını daha fazla sevmenin faziletini anlat. Kabak yemenin sünnet olmasından bahset. Ama faiz yiyenlerin şeytan tarafından çarpılmış kimseler olduğunu sakın anlatma. Hocam! “Dinde zorlama yoktur ya” (Bakara 156). Herkes istediği gibi yaşasın. Ölünce de cennete gidelim. Bize bir kolaylık olmaz mı hocam. Hocam, şöyle şöyle yaptım. Bunun fetvası yok mu hocam. Rabbim buyurur ki:  “Hayır; Rabb'ine and olsun ki, aralarında çekiştikleri şeylerde seni hakem tayin edip, sonra senin verdiğin hükmü içlerinde bir sıkıntı duymadan tamamen kabul etmedikçe inanmış olmazlar.”(Nisa, 65) Haram işleyip günaha girdikten sonra fetva arayana kadar, harama girmeden neden fetvasını sormazlar ki? Haram işlerken yürekler sızlamaz mı? Allah korkusu günah işledikten sonra mı aklımıza geliyor. Benim hayatıma bu din karışmayacaksa haşa Allah (cc) bu dini ne diye gönderdi. Allah abes, boş iş yapmaz. Neden peygamber gönderdi. Neden kitap gönderdi. Hem Müslümanım diyeceksin, hem de bu kitap hayatıma karışmasın. Böyle bir saçma düşünce olabilir mi? Bu dine, kitaba göre yaşamadıktan sonra, Allah (cc) senden razı olacağını düşünüyor musun? Cennete girebileceğine inanıyor musun? Rabbim buyuruyor: “Allah ve Resulü bir işe hükmettiği zaman, hiçbir mümin erkek ve mümin kadın için işlerinde seçme hakları yoktur. Kim Allah’a ve Resulüne karşı gelirse, şüphesiz ki apaçık bir şekilde sapmıştır. (Ahzap, 36) İşimize gelirse uyarız. İşimize gelmezse uymayız deme lüksümüz yoktur. Müslümansan kesinlikle bu dinin emirlerine uymak zorundasın. Kimse ben özgürüm diyemez. Diyorsa yarın kıyamet günü olacakları aklına getirsin. Sonuca gelirsek, benim güzel dinim, beni kabir azabından kurtarsın. Mahşerin dehşetinden kurtarsın. Cehennem azabından kurtarsın. Öldüğümde arkamdan Yasinler okunsun. Kur’anlar okunsun. Bana bol sevaplar gönderin, arkamdan gelsinler. Ben orada rahat edeyim. Ben çoluk çocuğuma mal bıraktım. Miras bıraktım. Dolayısıyla kabirde iken çocuklarım beni unutmasınlar. Çocuklarımı okuttum, büyüttüm, iş sahibi yaptım. Herhalde bana bir yasin okumayı çok görmezler. Ben onları el bebek, gül bebek büyüttüm. Kabrimi ziyaret etmeyi ihmal etmezler herhalde. Ben onlara Allah’ı, İslam’ı anlatmadım ama çocuklarım ve eşim beni çok seviyorlardı. Öldükten sonra beni hatırlarlar. Benim için camide vs Kur’an okuturlar. Benim için fakirlere yardım ederler. İşte hocam ben böyle bir din istiyorum. Ne güzel din. Gayret yok. Fedakârlık yok. Namaz yok. İbadet yok.  Faiz olacak. Rüşvet olacak. Yolsuzluk olacak. Yalan olacak. Her türlü ahlaksızlığı yapacaksın. Sonra cennetin başköşesinde olacaksın. Senin bu inancına kargalar bile güler. Bu din senin oyuncağın mı? Sen mi dine göre yaşayacaksın yoksa kendini mi bu dine göre ayarlayacaksın. Maalesef günümüzde Müslümanların birçoğu dinin istediği gibi değil, nefsinin istediği gibi yaşıyorlar. En kötüsü de yaşadıklarını din zannediyorlar. Ahir zaman fitnesi denen şey budur herhalde. Rabbim bizleri bu zamanın fitnelerinden korusun. Amin. Not: Bu yazı Ahmet Doğan hoca efendinin vaazından  ve Murat Padak hocanın yazısında vaazından derlenerek hazırlanmıştır.